Willkommen auf der Moritzfelder Tratschbank.

Tratschbank Autor Johann Salm

Beitrag 1 - Beitrag 2 - Beitrag 3 - Beitrag 4 - Beitrag 5 - Beitrag 6 - Beitrag 7 (neu) - Beitrag 8 (neu)

6. Beitrag:

Vun drhem – TEIL 4.-

Ich han schun efter mit meine Leit gered was die Zeit angeht,wie schnel des alles iwer die Biehne geht un das to etwas net in Ordnung is,ich wees net so richtich, hengt des ganzi mit dene Uhre zam,weil die doch in letschter Zeit per FUNK in-gschtelt were oder macht des dr heilichi Petrus der wu doch die Wolke hin un her schiebt un warscheinlich ach die Erd een bissel zu gschwint drehe lost ? ich wees net, awer etwas is net in Ordnung,etwas is net richtich .Wan mr nor uf des Wetr schaut un denkt das noch vor een phar Wuche des ganzi Land in eem Backowe geween war un mir Mensche han gschwitzt wie in eener Sauna - un heint is es so kalt des mr feier im Owe mache misse – pardon ich han mich verred –to misse mr jo die HEIZUNG anfahre oder anmache.Ich han halt ans feiermache vun drhem gedenkt – weil ich jo erscht vor phaar Teich vun dort kum sin,jo un ach im Banat wars stark khalt un dort han ich misse FEIERMACHE un ach holzhacke,zum glick han ich noch phaar Scheitle vun frieher,im Keller khat.Froh sin die Leit dort une wan se noch een bisel Vorrat han weil jetz is so een Waan Holz ,wan mr den kaafe muss,fascht en Monatspension – 1.5oo.ooo bis l.7oo.ooo lei.Deni Mensche in dr Stadt gehts ach net besser wan se ach een Zentralheizung han,erschtens is des ach stark teier un zweitens funkzioniere die net immer un die Leit sitze im khalte awer zahle misse se trotzdem- to helft nix anres wie zittre bis se warm grin. Mir to in Deitschland solle zufriede sin so wies halt ewe is,mir brauche net gfriere,han fascht immer warm in unser Wohnung,wan ach der GAS oder des ÖL een bissl teier is,awer vun unsrer Pension,am End vum Monat,bleibt doch noch etwas im Sack, for een kleene Racki,oder een Flasch Bier,oder – oder,khafe..

Das die Zeit zu schnel vergeht des sieht mr doch ach an dem l3-te Heimat – treffe.-lang han mir druf gewart un viel zu gschwind is dan des alles iwer die Biehne gan,awer Hauptsach es war scheen un luschtich,die Landsleit han sich gut Unerhal,die Jugend hat sich beim Footbalschpiele ausgetopt,nor schaad das bei je-dem Treffe immer wenicher drbei sin.Das mir drbei ach immer älter were un die jetzichi Jugend kheen grosses Interesse an unsrem Heimattreffe hat,des khent jo een Grund sin – die Jugend saat un ment halt das ihre HEIMAT doch to in Deit – schland is un net in Moritzfeld,des khan jo stimme awer mir ÄLTRE,miste en Wech fine um dere jungi Generation,die alti Heimat,in ihre Herze weitr lewe zu lose no dem Motto : LAS DIR DIE FREMDE ZUR MEIMAT WERDEN , DOCH DIE HEIMAT NIE ZUR FREMDE .

So un jetz zurück uf unser Tratschbank,wu ich leider noch immer ganz allen sitz,awer trotzdem mecht ich halt mol wiedr etwas vun unsrem ehemalichi Hei –matdorf,schreiwe ( das mrs halt net vergesse was so allerhand pasiert is )

Es is jo schun so viel vum un iwer des TAPFERI SCHNEIDERLEIN gschrib gin,awer vun eem schpasiche,luschtiche un humorvollem Schneiderlei,so ens des wu mir in Moritzfeld khat han,iwer des is bis jetz noch nix gschrib gin.Un das es den ach in wirklichkheit gin hat,des khene die ältre Leit beschtimt bewohrheide .Sei schpitzname war GUBSISCHNEIDER,un der war so een richticher Witz – polt,wan-wu in wie er jemande getrof hat den hatr ach schun versucht irgentwie RINZULEIE.Was ich eich verzähle mecht,des is schon vor viele viele Johre pa – siert,in eem schpät Herpscht,es war ach so een khaltes Johr wie heier,die Leit han angfang Schwein zu schlachte,unser Schneidermeister hat ach viel arweit khat weil doch die Feiertäch vor dr Tier gschtan han un wie er dan Feierowed gemach hat saat er zu seim Weib dasr noch ins Wertshaus geht een kleene Racki trinke das des Nachtmohl ach besser schmeke tät .Im Wertshaus holt er sich dan vum Vettr Henrich (so hat dr Wert ghees )sei kleene Racki sizt sich an de Tisch,holt een kleene Schluck vun seim halwe Dezi un denkt so vor sich hin was er noch alles zu mache hat un wie er sich sei Arweit inteele mus das doch jedi Kunt – schaft sei neie Sache griet.Doo geht die Tier uf un dr Vettr Jakob kumt rin ,een grosse schwere Rucksack ufm Puckl,stellt den newer de Tisch vun unsrem Schneider,geht an die Pult,holt sich een grosse Racki (een ganze Dezi )vum Werth

sizt sich hin, holt een ganz grosee Schluck un to froot ne ach schun unser Schneider vun wu er kumt,was er gemach hat weil er doch so torschtrich is un was er dan in dem schwere Rucksack hat.:Du wescht doch das ich newer meiner Wertschaft ach noch schlachte geh un heint war een schwerer Tach to han ich zwaa grossi Schwein khat for zum schlachte na ja un to trukelt eem schun des Maul aus.,drum is es ach so schpoot gin.saat dr Vetr Jakob.Un hascht noch Schwein zum schlachte ?froot dr Schneider. Jo noch so schtucker neini –zehni bis zu deni Feiertäch,war die antwort.Na dan kanscht jo vielleicht ach noch eens for mich schlachte kume,ment dr Schneidermeister.Dr Vetr Jakob holt vun seim Rock-sack een Stick Papier raus –(des war sei TERMINKULLENER ) schaut rin,rechnet an seine Fingre rum un ment dan ,das er am nächste Dienschtach frei wär,weil dan khent er kumme.Prima de is jo gut weil dan hät ach er (dr Michl soo hat dr Schneider ghes ) wenicher zu tun.Sie beschpreche noch des eni un anri was mr haltso allerhand prauche tät das es ach so en richtiche Worscht un Schwartmaa

gibt,trinke ihre Racki aus un mache sich uf de Hemwech un bevor se auseenaner gehn ,wert noch die Zeit bestimmt un dr Michl saat noch das er Multr,Reche (des is vor des Scwein ufhenge )Kessel un ach Kesselhaus hat,des brauchscht net mitbringe,nor des iwrichi un Guti Nacht bis am Dienschtach.An dem Dienschtach is unser Schneider frieher ufgschtan wie an anre Täch,hat den Kessl mit Wasser angfielt, feier gemach vum Podem die Multr un den Reche runergeprung hat de Reche ordungsgemäs ufgschtelt un hat in dr Kuchl gewart das dr Schlachter kum-me soll.Ufm Tisch in dr Kuchl hat ach die Rackiflasch schun gschtan mit zwoo Glässe,dr roti Paprika,Pfeffer,Salz,anre Gewirtze for een gute Gschmack dem Worscht un Schwartlmaa zu gin,ach een grosser Top hat to gschan for de Blut ab-fange.Un kaum hats angfang een bissl hell zu were do is ach dr Meister schun kum,stellt sei Rucksack newer des Kesselhaus,hebt den Deckel hoch um zu schaue obs Wasser schun kocht.-es war awer nor warm un weil halt noch een bissl tunkl war saat dr Michl- kum gehen mr noch een wenich rin in die Kuchl uns zu wärme., bis des Wasser kocht.Sie han sich awer ach een bissl stärke misse mit dem gute Racki.Dr Michl schenkt in ,sie stosse an;PROSIT,trinke aus un to frooht dr Jakob wu dan sei Weib,des Nani,is des brauche mr doch vors Blut riere,ohni Blut kann mr doch kha richtiche Blutworscht un Schwartlmaa mache.Des wert glei kumme es is nor riwergang zu dr Nochperin des Schappreet zu hole for die Derm putze.Dr Michl schenkt noch eemol in,in eem Schluck trinke se aus un gehn ran an die Arweit.Des Wasser hat ach schun gekocht,dr Vetr Jakob,holt aus seim Rucksack des Werchzeich raus,leeht alles fachmäsich uf den Hackschtock hin, also griffbereit,des Stechmesser,Transchiermesser,Ausputzmesser (fors Fleisch richtich vun deni Knoche runerhole,)sei Hackl des brauch mr doch for den Kopp schpalte un des Schwein dorchhacke,sei Worschtschpritz un ach die Fleischma –schin,leeht die Khet in die Multr das mr des Schwein ach richtich drehe un bade khan un die Hoor gut runerkhume.Ach een Balwiermesser hatr khat for die hart- neckiche Hoor abzubalwier.Er schtript sich die ärmel hoch un ment : Michl es khan losgehn,ruf mol es Nani das es mit dem Top kume sol,geht zum Schwein –stal,macht die Tier uf,ruft awer noch das dr Michl den Srick bringe sol for des Schwein am hinre Fuss anbine das es net vielleicht forlaafe tät.Er schaut in den Stall,eenmol,zwomol,macht grosse Aue un schreit :MICHL DES SCHWEIN is weg,des han se gschtool !Unser Schneidermichl schaut den Jakob ganz unschul -dich an un froot ; na hascht net du des Schwein mitgebrung,du hascht doch gsaat du hescht noch een phaar for schlachte un tetscht ach bei mir ens drfun schlachte un jetzt han ich mir to die ganzi Arweit gemach un du kumscht ohni Schwein zu mir,es war doch so die Red das du des mitbringe tuscht,ich han dir doch gsaat im Wertshaus was ich han un des iwrichi bringscht du mit.Die zwoo schaue sich an,fange an zu lache to saat dr Jakob „ also wan du des so verschtan hascht dan wars halt ewe een ERTUM un to khene mr jetz nixmehr mache,nix for Ungut es nächsti Johr were mer des besser mache ;er packt sei Werkzeich in den Rucksack un will fortgehn to saat dr Michl ;he Jakob, wart mol een bisl, mir sin doch noch net fertich – die Rackiflasch wart doch uf uns,die misse mr doch austrincke,den gute Racki derfe mr doch net vrderwe lose ! kum rin in die Kuchl un trinke mr noch eene bevor du hemgehscht,der heintichi Tach hat jo doch schun dr Teiwl ghol.Un wie se in die Kuchl rinkume han se zuerscht mol die Aue gross ufgeriss – der Tisch war mit eem gute Fruschtuch gedeckt,ach die Rackiflasch war to gschtan un sogar ganz voll un hiner dem Tisch hat die Ves Nani mit ihrer Nochperin,dem Khati gschtan un han sich den Bauch ghal vum lache ;des is awer gschwint gang mit eirem Schlachte un dir hat jetzt beschtimt een grosse Hunger un Torscht un deshalb macht eich heint noch een scheene Tach ,esst un trinkt das es des nächstimol besser klapt mit dem Schlachte,das dir wiedr Kraft un Luscht griet for een NEIES SCHAWRNACKL.Des han sich die zwoo net nochmol saan gelos,han fescht detrunk un kess,ach die Flasch mit dem gute Racki is ausgetrunk gin ,nor leider hat dr Vetr Iakob nimmer die Kraft khat den schwere Rucksack uf de Pukl zu hewe – der is too gebleib for de anre Tach – un wie er bis hem khum is des kann er uns ach net verzähle ,hauptsach er hats bis hem gschaft,wans ach uf alli vieri war.Lang hat mr in Moritzfeld iwer des luschtichi un eenmolichi Schlachte,verzehlt un ach driwer gelacht.

Un weil grad vun dem Schweinschlachte die red is – ufrichtich gsaat –to pakt mich soo een richticher GUSTA,vor ach noch eemol drbei zu sin,so wie mir des in jedem Johr drhem gemach han,es Wasser im Maul laaft mr zam,wan ich denk wie scheen un luschtich des doch immer war.Iwerhaupt for die Kinner war des jo immer een grosser Tach,die sin sogar vun dr Schul drhem geblieb bei so eem Tach.Des guti Kesslfleisch,dan dr warmi Zuckerracki,die verschmierte un fettiche Tiere,un – un die Sauri Soos,der guti neie Wein,der ganzi Reichtum-des war doch etwas scheenes,vun dem khene mir jetz nor Treme-schad ,so een Worscht , un des anri alles-Schunke,Schpeck,Kraml,nee des griet mr do nirgents zu kaafe.

Awer in Errinerung derfe mr des gottseidank,doch noch halle un des khan uns ach niemand weghole oder vrbiete.Na ja so war des halt eemol –doch grad in dere Herpscht un Winterzeit,wu die meischti Arweit schun gemach war,grat in dere Zeit han unser Landsleit,iwerhaupt die Baure,die wu doch des ganzi Johr,vun frieh morjeds bis schpot Oweds gschuft un gerackert han,besonderscht die WITZPOLDE,die han jetz ihre beschti gelegenheit khat,des angepohrene Talent uner Beweis zu schtele.Das ach unsri Baure humorvoll un for jede schpas un witz presänt,ware,desmecht un wer ich vielleicht eich,vielleicht een anres mol schrei –we,awer nor wan sich noch jemand uf dere Tratschbank,meld.

Ich men jetz wers doch schun mol an dr Zeit
Das ach een phaar vun deni gscheiti jungi Leit
Die was sich doch so gut auskhene mit dem INTERNETE
Sich doch ach zu uns uf die Tratschbak sitze TÄTTE
Un ihre Erlebnise,Gschichte un ach so manchi krume Sache
Ach mol uns verzähle,das ach mir iwer des ganzi khene lache
Zum beischpiel vun dr Disko,Kellerpartie u.s.w.das mir doch ach wisse
Wie mir ALTE uns ,in solch eener Situation,verhalle misse
Es khent jo vielleicht doch eenmol –unverhofft – pasiere
Das soo een ALTER vun uns, - unverhofft –in die Disko tät maschiere.
Also jungi Leit,Kurasch un een bissl Mut
Schreibt was dir wisst,es wert geles un tut ach eich Gut !
Un jetz griest eich wie immer

Em Haniklsklos sei Hans.

weiter zu Beitrag Nr.7